กิจวัตรประจำวันในโรงเรียนตามวิถี New Normal ที่เปลี่ยนไปในหลายเรื่อง อาทิเช่นการใส่หน้ากากอนามัยอย่างสม่ำเสมอ การยืน นั่งที่ควรเว้นระยะห่างจากกัน การเล่นที่ปรับเปลี่ยนเป็นการเล่นรายบุคคล หรือเป็นกลุ่มเล็กๆ การรับประทานอาหาร การนอนที่ต้องมีฉากกั้น เมื่อเวลาผ่านไป ครูรู้สึกสบายใจที่ได้เห็นการปรับตัวของเด็กๆกับวิถีใหม่นี้ได้อย่างไม่ยากนัก มีรอยยิ้มอยู่ใต้หน้ากากหากเราได้สังเกต เด็กๆยังคงได้เล่นกับเพื่อนในแบบที่ไม่ต้องใกล้ชิดกันเกินไป ความสุขจากเสียงหัวเราะของเด็กๆในการคุยกันยังได้ยินอยู่เสมอ ฉากกั้น กลายเป็นอุปกรณ์ในห้องเรียนที่แปลกใหม่และน่าสนใจ อย่างไรก็ดีความท้าทายของครู คือการตัดสินใจถึงความสมดุลว่าอยู่ตรงไหน ในจังหวะที่มีความปลอดภัย และความสุขตามธรรมชาติของเด็กๆยังคงไม่ถูกปิดกั้นจนเกินไปนัก🥰
